Broodje rosbief met truffel mayo

“Hier hebben ze lekkere broodjes” loeit mijn vrouw wanneer we voorbij een broodjeskraam op een parkeerplaats rijden. Ik parkeer de auto en wandel richting kraam. Achter het plastic zeil boven de balie staan twee mannen. Ze staren zwijgend in het eindeloze niks. De ene heeft een snor, en de andere een soort brede zweetband van haar.

‘Gelieve de handen te desinfecteren’ leest het bordje op de statafel. Ik pomp wat desinfecterende gel in mijn handen en stap naar voren om de menu’s tegen de achterwand te kunnen lezen. “Graag anderhalve meter afstand houden” sommeert de man met snor mij, begeleid door een wuivend armpje. Ik zet verontschuldigend een stapje terug terwijl ik ongemakkelijk glimlach. Niet dat de broodbroeders daar door mijn mondkapje iets van zien overigens. “Ik heb graag een wit stokbroodje met rosbief en truffelmayo.” zeg ik terwijl ik op zoek ga naar mijn pinpas. De man met snor wijst zonder iets te zeggen naar een witte glimmende zuil met touchscreen rechts van me. Ik kijk verbaasd van de snor naar de zuil, en weer terug naar de snor. “Moet ik echt daar bestellen?” vraag ik hakkelend. “Ja. Alstublieft.” zegt hij. De man zonder snor zegt niks. Ik check of ik ergens een hongerige wachtende menigte over het hoofd heb gezien. Nee, niemand. Ik sta in mijn eentje voor de kraam. Ik trek mijn wenkbrauwen op en neem plaats achter de bestelzuil. ‘Wat is uw naam?’ vraagt het immense scherm. ‘Welkom Rob. Wilt u een bestelling plaatsen? Wilt u een warm of een koud broodje? Wilt u een stokbroodje, een ciabatta of een meergranen triangel? Wilt u een wit of bruin stokbroodje? Welk beleg wilt u op uw witte stokbroodje? Welk saus wilt u op het witte stokbroodje rosbief? Wilt u het witte stokbroodje rosbief met truffelmayo meenemen? Wilt u contant betalen of via iDeal? Contant is momenteel helaas niet mogelijk. Wilt u dan via iDeal betalen? Bedankt voor de betaling. De bestelling is in behandeling.’ En dat klopt want in mijn ooghoek zie ik de snor een stokbroodje opensnijden en beleggen met rosbief. De man zonder snor staat ondertussen al stand-by met een papiertje om mijn lunch in te pakken. “Een wit stokbroodje met rosbief en truffelmayo voor … even kijken … voor Rob.” Zegt de man zonder snor. Achter mijn mondkapje bijt ik de binnenkant van mijn wangen aan flarden om mijn lach in te houden. Ik kijk even om me heen. “JA! Dat ben ik dan denk ik!” roep ik enthousiast en neem onder de plastic spatflap door het broodje in ontvangst.

“Waarom duurde dat zo lang?” vraagt mijn vrouw als ik de auto weer instap. Ik haal mijn schouders op en kijk haar aan. “Zo verwarrend, onpersoonlijk, ongemakkelijk en nodeloos ingewikkeld heb ik nog nooit een broodje besteld” antwoord ik. “Dit broodje is gewoon het hele jaar 2020 verpakt in een papiertje.” stamel ik en neem een hap.

Terug naar het overzicht