Shopper Bags
Je leest in een interview weleens de vraag wat de geïnterviewde zou doen met 1 miljoen euro. Vaak komt er een antwoord als ‘een verre reis maken met het hele gezin’. Je leest nooit de vraag wat de geïnterviewde zou doen met 12,5 miljoen euro. Omdat je daar eigenlijk geen zinnig antwoord op kunt geven. Maar al zou die vraag komen, dan zal het antwoord sowieso niet zijn: ‘Ik stop het geld in grote shopper bags van de Zeeman, en dan verberg ik het achter een geheim wandje in mijn woning’.
Afgelopen week werden in een Eindhovens huis liefst vijftien shopper bags volgepakt met papiergeld aangetroffen. Dat is 255 kilo aan briefgeld. Oftewel het gewicht van de gehele Jumbo-Visma-wielerploeg bij elkaar opgeteld. Inclusief hun fietsen. Dat haal je niet binnen met de Postcode Loterij Straatprijs, hoor. Blijkbaar heeft iemand tijdens de lockdown naast wc-papier en blikgroenten ook geld gehamsterd. Ik kan me geen voorstelling maken van 12,5 miljoen aan cashgeld. Überhaupt aan een ongelimiteerde hoeveelheid geld. Door de coronamaatregelen zijn mijn inkomsten al maandenlang zó gering dat ik niet eens een boterhamzakje gevuld krijg. Voor het gemak tel ik het in huis rondslingerende muntgeld al mee.
Ik ben bang dat het er, ondanks de versoepeling, voorlopig niet veel beter op wordt. Ik mag vanaf 1 juni wél weer optreden, maar voor zalen met maximaal dertig aanwezigen. En dat inclusief de mensen van de garderobe, bar en techniek. In pak ’m beet Delfzijl of Dokkum had ik daar vooraf voor getekend, maar in een groot Brabants theater met acht- à negenhonderd stoelen is dat geen gezicht, natuurlijk. Een beetje het gevoel dat een voetballer van Helmond Sport ieder weekend heeft.Van de andere kant biedt de beperking van dertig mensen kansen. Want met deze gelimiteerde aantallen zou ik gemakkelijk honderd keer de grote zaal van het Eindhovense Parktheater kunnen uitverkopen. Of één keer Carré.
Waar het in de theaterwereld allemaal naartoe gaat, is voor iedereen een vraag. Zeker is wel dat het voor mij nog geen vetpot wordt. Allesbehalve zelfs. En daarom heb ik de afgelopen dagen eens stevig out of the box zitten denken. Want dat doen creatieve ondernemers in krappe tijden. Ik dacht: er is natuurlijk een kans dat dit stukje gelezen wordt door iemand die meer afweet van die 12,5 miljoen. Een gefrustreerd persoon die nu noodgedwongen op zoek moet naar een nieuwe verstopplek. Een veilige, anonieme locatie waar niemand zoekt. Nou, ik woon dus in Sterksel. En dáár wordt absoluut niet gezocht, hoor. Ik heb thuis toevallig al shopper bags. Als wij af en toe een boterhamzakje mogen afromen voor de boodschappen, dan ben ik al een tevreden mens. Mijn adresgegevens zijn bij de redactie bekend.
Terug naar het overzicht